dəbdəbəli

sif.

1. Təntənəli, əzəmətli. Yurdumun dəbdəbəli, dalğalı bir bayrağı var. S. Rüst.. // Təmtəraqlı, çox zəngin. <Firidun> Öz aləmində Südabənin evini dəbdəbəli bir imarət təsəvvür edirdi. M. İ..

2. məc. Zahirən gözəl, bəzəkli, təmtəraqlı. Dəbdəbəli ibarələr.